Таму важна пачаць з выточнага значэння гэтага тэрміна: тэрмін «адвакацыя» паходзіць ад лацінскага слова ‘advocare’ і даслоўна азначае «заклік да аказання падтрымкі». Узнікла адвакацыя яшчэ ў Старажытным Рыме і Грэцыі, калі агульнапрызнаныя прамоўцы дзеялі ў якасці адвакатаў ці пісалі прамовы спецыяльна для таго, каб заклікаць да чыесьціх спраў і перакананняў. Такія дзеячы як Цыцэрон і Цэзар уважаліся аднымі з найлепшых юрыстаў і адвакатаў ва ўсім Рыме.

Ріту Р. Шарму з Акадэміі развіцця адукацыі апісаў адвакацыю як спосаб «вынесці праблему на парадак дня, забяспечыць вырашэння гэтай праблемы і сфармаваць падтрымку для працы як над самай праблемай, так і над яе вырашэнням». Гэта вызначэнне выяўляе важную ідэю: у эпоху лічбавых тэхналогій і сетак адвакацыя — гэта не проста ўплыў на грамадскую палітыку, але і галоўным чынам уплыў на грамадскую думку.

Як кажа доктар Шарму: «Нават калі ў большасці выпадкаў адвакацыя вызначаецца як казанне гаворкі ад імя іншых асоб, адной з яе мэт павінна быць падвышэнне паінфармаванасці грамадства пра існаванне пэўнай праблемы».

Асноўная ідэя сацыяльнай з'явы пад назвай «адвакацыя» найлепей тлумачыцца ў дапаможніку па планаванні адвакацыі брытанскай арганізацыі «Выратуйце дзяцей». Яно сцвярджае, што «адвакацыя — гэта працэс сацыяльных змен, што ўплывае на пагляды, адносіны ў грамадстве і суадносіны сіл, які ўмацоўвае грамадзянскае грамадства і адкрыццё дэмакратычных прастораў». Каб дасягнуць пастаўленых імкненняў, адвакацыя патрабуе каардынацыі намаганняў, стратэгічнага мыслення, інфармаванасці, камунікацыі, наяўнасці тлумачальных кампаній і мабілізацыі.

Апроч таго, што яе па-рознаму трактуюць, адвакацыю яшчэ і атачаюць некалькі ўстойлівых стэрэатыпаў і памылак. Вось некаторыя з цверджанняў, якія можна найчасцей пачуць:

• Адвакацыя — гэта для прафесійных лабістаў: безумоўна, адвакацыя — гэта грамадская дзейнасць, а лабіяванне патрабуе закуліснай дзейнасці ў простым сэнсе гэтага слова.
• Адвакацыя азначае ісці па вуліцы з мегафонам ці адвакацыя — гэты ўдзел у дэманстрацыі ці пратэсце: гэты стэрэатып блытае розныя паняткі; мітынг часам можа быць карысным, але ён не заўсёды эфектыўны ў адвакацыі.
• Адвакацыя — гэта тое ж, што і збор сродкаў ці ахвяраванне грошай на дабрачыннасць: ізноў-ткі, як мы ўжо згадвалі раней, адвакацыя цалкам прысвечана ініцыяванню недасяжных з дапамогай збору сродкаў змен у грамадстве. Змен у грамадстве часцяком можна дасягнуць, маючы няшмат сродкаў ці амаль без іх.
• Адвакацыя адымае шмат часу; я залішне заняты, каб гэтым займацца: адвакацыя не павінна быць чымсьці складаным ці адымаць шмат часу, таму што належным чынам распланаваная і арганізаваная кампанія патрабуе няшмат намаганняў маленькай колькасці людзей, а не вялікіх намаганняў ад некалькіх.
•  Адвакацыя цалкам прысвечана «палітыцы» (у негатыўным разуменні гэтага слова): адвакацыя можа быць палітычнай (г.зн. лабіяванне пэўнага закона), але найчасцей адвакацыя бывае грамадскай і інтэлектуальнай, і засяроджана на данясенні думкі ад імя тых, хто пазбаўлены правы голасу.

У першым уроку мы абгаварылі значэнне панятку «адвакацыя», прынцыпы яе дзеяння і мэты, а таксама развеялі некаторыя з шырокавядомых стэрэатыпаў.

Зараз мы ведаем, што адвакацыя апісвае метад ці падыход, што выкарыстоўваецца для змены палітык і практычных падыходаў, рэфармацыі ўстаноў, змены суадносін сіл, паглядаў і адносін, таму наш праект мае больш шырокі ўплыў. У наступным відэа і да канца гэтага курса мы разгледзім працэс распрацоўкі грамадскай кампаніі, даследуючы розныя этапы шырокага працэсу адвакацыі.