У перыяд канфліктаў і напружанасці мастацтва звычайна адыходзіць на задні план, так як людзі сканцэнтраваны на задавальненні базавых жыццёвых патрэб (ім патрэбны прадукты харчавання, дах над галавой, лекі і сродкі абароны). Тым не менш, творчасць уласціва людзям, як у мірны, так і ў абцяжараны канфліктамі час. Так, напрыклад, знакамітая карціна «Герніка» Пабла Пікаса стала рэакцыяй на бамбаванне Герніка, жудасць іспанскай рэвалюцыі 1931-1939 гадоў і Грамадзянскай вайны ў Іспаніі.

Пасля маштабных канфліктаў і катастроф культурная спадчына становіцца ўстойлівым сімвалам і інструментам для аднаўлення грамадства. Напрыклад, аднаўленне Старога горада і маста ў Варшаве і ўнясенне іх у спіс Сусветнай спадчыны ЮНЕСКА сталі важнымі сімвалічнымі актамі прымірэння і працы з калектыўнай траўмай пасля Другой сусветнай вайны.

З такой жа мэтай быў створаны Эдынбургскі міжнародны фестываль, заснаваны ў 1947-м годзе. У сярэднім фестываль штогод наведваюць каля 400 000 людзей. Акрамя таго, ён даў пачатак некалькім іншым падзеям (Фестываль мастацтваў «Фрындж», Эдынбургскі кінафестываль, Эдынбургскі міжнародны кніжны фестываль), якія штогод даюць Шатландыі прырост вытворчасці на 261 мільён фунтаў, даходаў - на 82 мільёны фунтаў і ствараюць каля 5 000 працоўных месцаў. Такім чынам, культура наладжвае міжнародны дыялог і з'яўляецца складнікам крэатыўнай эканомікі.

Музыка таксама неаднаразова ўдзельнічала ў вырашэнні канфліктаў і прыняцці культурных адрозненняў. У часы халоднай вайны праходзілі ўзаемныя візіты аркестраў ЗША і Савецкага Саюза, у 1999-м годзе Даніэль Барэнбойм разам з Эдвардам Саідам стварыў аркестр «Заходне-ўсходняя канапа», які складаецца з маладых арабскіх і яўрэйскіх музыкаў, а ў 2008-м годзе адбыўся канцэрт Нью -Ёркскага філарманічнага аркестра ў Паўночнай Карэі.